Σάββατο, Οκτωβρίου 29, 2005

Δεν μίλησε ακόμη

Αγαπητέ κύριε Ανδρέου

Κατ'αρχήν συγχαρητήρια για την έγκυρη ιστοσελίδα που έχετε φτιάξει. Μένουμε σε ένα νησί του Β. Αιγαίου και όπως καταλαβαίνετε οι δυνατότητες για μία δεύτερη γνώμη και μία πληρέστερη ενημέρωση είναι λιγοστές.

Το πρόβλημά μου είναι με το γιό μου . Είναι 2 χρονών και 8 μηνών και ακόμη δεν μπορέι να εκφραστεί. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί είνα μετρημένες στα δαχτυλα (μαμά, μπαμπάς ,τα ονόματα των θείων, γιαγιά) και οι υπόλοιπες είναι δικές του "εφευρέσεις" (κα=νερό, μπου=καράβι, γκλι=αυτοκίνητο, λαλιά =σημαία, ααα=γατάκι, ντιντι=σκυλί, ο=μπάλα, μπλομ=μπάνιο, ντου=τύμπανο και όλα τά άλλα τα εκφράζει με ο ή α. )Ξέρει και "κάνει" τα ζωάκια (γατάκι, σκυλί, αγελάδα, κότα).
Δυστυχώς εδώ και ένα εξάμηνο έχουμε κολλήσει σε αυτές τις λέξεις και δεν πάμε παρακάτω.
Από θέμα αντίληψης μπορώ να πω ότι είμαστε άψογοι. Καταλαβαίνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ , με βοηθάει στο σπίτι (του λέω να πάει να μου φερει διάφορα πραγματα, να πάει να πετάξει κάτι, του διαβάζω παραμύθια και ξέρει ποιός είναι ποιός, ξέρει να αναγνωρίζει διάφορα αντικείμενα από τα παιδικά βιβλία κλπ)
Μερικές φορές τραγουδάει στο σπίτι λέγοντας διάφορα "μπλιά - μπλιά " αλλά από λέξεις τίποτα !!

Πρέπει να κάνω κάτι ? Πρέπει να επισκεφτώ στην Αθήνα κάποιο ειδικό ? Μήπως να περιμένω μέχρι να κλείσει τα τρία? Οφείλω να ομολογήσω ότι ζηλεύω τα άλλα παιδάκια που μιλάνε και είναι μικρότερα από το γιό μου!!

Θα σας ήμουν ευγνώμων εάν μπορούσατε να μου πείτε κι εσείς τη γνώμη σας.

Με εκτίμηση

Γ.Τ.


Απάντηση.

Απ ότι αντιλαμβάνομαι, το παιδί σας έχει καλή αντίληψη και πιθανότατα άριστη ακοή. Ο λόγος που τα αναφέρω είναι ότι σε όποιο παιδάκι αυτής της ηλικίας δεν έχει αναπτύξει τον προφορικό του λόγο (σύμφωνα με την ηλικία του) πρέπει να είμαστε σίγουροι 1ον έχει καλή αντίληψη και 2ον καλή ακοή.Στη δική σας περίπτωση πριν τρέξετε στην Αθήνα ή κάπου αλλού, θα μπορούσατε να δοκιμάσετε τη εγγραφή του παιδιού σας σε παιδικό σταθμό.Εάν δεν ανταποκριθεί σε 2-3 μήνες τότε αναζητείστε περαιτέρω βοήθεια.

Ευχαριστώ
Μάριος Ανδρέου
Παιδίατρος

Πέμπτη, Οκτωβρίου 27, 2005

ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΩΛΙΚΩΝ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΩΛΙΚΩΝ

Τι να κάνετε
1. Πρώτα ελέγξτε αν το μωρό έχει κάποιο πρόβλημα. Πεινάει; Ζεσταίνεται; Κρυώνει; Πονάει; Έχει πλακώσει το χέρι του και νιώθει άβολα; Tο κόβει μια πτυχή του σεντονιού;
2. Βοηθήστε το να κοιμηθεί ή απλώς να «βολευτεί». Χαϊδέψτε το. Ακουμπήστε σταθερά την παλάμη σας στην πλάτη ή στην κοιλιά του πιέζοντας ελαφρά. Πολλά μωρά ηρεμούν μόνο μ' αυτό. Ίσως είναι ένας τρόπος να πείτε «εδώ είμαι και σε κρατώ».
3. Νανουριστέ το με κάποιο ήρεμο τραγούδι που έχει επαναλαμβανόμενη ρυθμική μελωδία.
4. Βάλτε να ακούσετε εσείς και το μωρό κάποια ήρεμη μουσική που σας αρέσει.
5. Πάρτε το αγκαλιά και χτυπάτε το μαλακά και ρυθμικά στην πλάτη.
6. Κουνήστε το ρυθμικά και ήπια στο καρότσι του.
7. Βάλτε το μπρούμυτα στην ποδιά σας και τρίψτε του την πλάτη με κυκλικές ήρεμες κινήσεις.
8. Περπατήστε πάνω κάτω με το μωρό στην αγκαλιά χωρίς να το κουνάτε. Η φυσιολογική κίνηση του κορμιού σας είναι χαλαρωτική για το μωρό.
9. Πηγαίντε στο διπλανό δωμάτιο και αφήστε το λίγο μόνο του. Μπορεί να κλαίει για να ακούει τη φωνή του! Μπορεί να νανουριστεί από το κλάμα του.
1Ο. Προσπαθήστε να ηρεμήσετε! Αν εκνευριστείτε (και ποιος δεν εκνευρίζεται όταν ακούει ένα μωρό που ουρλιάζει συνέχεια!) ο εκνευρισμός σας περνάει στο παιδί που κλαίει ακόμη πιο σπαρακτικά.
11. Αν νιώσετε ότι δεν ελέγχετε την κατάσταση και τα νεύρα σας, παρατήστε τις προσπάθειες. Πάρτε το μωρό και ξεκινήστε για το μακρινότερο νοσοκομείο. Με το καρότσι ή με το αυτοκίνητο. Μέχρι να φτάσετε το μωρό θα κοιμάται βαθύτατα κι εσε'ις θα έχετε κάνει μια ωραία βόλτα!

Τι να μην κάνετε
1. Μη χάνετε την ψυχραιμία σας.
2. Μην προσπαθείτε να «μπουκώσετε» το μωρό για να πάψει να κλαίει.
3. Μην ορμάτε οικογενειακώς γύρω από το μωρό και μη δοκιμάζετε συγχρόνως όλες τις συνταγές για την αντιμετώπιση των κωλικών.
4. Μην απογοητεύεστε αν δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα αυτό που κάνατε. Δώστε περιθώριο δέκα λεπτά προτού δοκιμάσετε κάτι άλλο.
5. Μη βιαστείτε να βάλετε το μωρό στο κρεβάτι του μόλις ηρεμήσει. Αν βολεύτηκε στον ώμο του πατέρα αφήστε το για όση ώρα παρακολουθείτε την ελληνική ταινία στην τηλεόραση. Δεν πειράζει! Δεν κακομαθαίνει!
6. Μη φοβάστε ότι θα πάθει κάτι από το πολύ κλάμα. Είναι σύμπτωμα κι όχι αιτία προβλήματος. Αν σας πουν ότι τα αγόρια παθαίνουν κήλη από το κλάμα, μην το πιστέψετε. Η συσχέτιση της κήλης με το κλάμα και μάλιστα ειδικά στα αγόρια οφείλεται στο ότι ή αδυναμία του κοιλιακού τοιχώματος που προϋπάρχει της κήλης είναι συνηθέστερη στα αγόρια και εκδηλώνεται όταν αυξηθεί η πίεση μέσα στην κοιλιά, πράγμα που συμβαίνει με το κλάμα, με το βήχα και με το σήκωμα Βάρους. Δηλαδή, αν υπάρχει κήλη, θα εκδηλωθεί κάποτε είτε κλαίει το μωρό είτε όχι.
7. Μην πιέζετε το γιατρό να σας δώσει φάρμακα. Δεν λύνουν το πρόβλημα.
8. Μην αφήνετε να σας πάρει η κάτω βόλτα. Μην πιστέψετε (και μην αφήσετε να σας πείσουν) ότι είστε αποτυχημένοι γονείς! Όχι! Δεν φταίτε εσείς που δεν μπορείτε να το ησυχάσετε. Όχι! Tο παιδί σας δεν είναι «νευρό-σπαστο» (σίγουρα δεν είναι «λαπάς»)! Έτσι είναι μερικά μωρά. Σας κάνουν τη ζωή δύσκολη για κάποιο διάστημα. - Φιλοσοφήστε το!
9. Μη θυμώνετε με τον εαυτό σας ή με το μωρό. Χειροτερεύει τα πράγματα.
1Ο. Μην ντρέπεστε να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον δικό σας, το/τη σύζυγο σας, την πεθερά σας, τη μητέρα σας, μια φίλη, μια γειτόνισσα. Ξεκαθαρίστε ότι συμβουλές και έγκυρες γνώμες για την αντιμετώπιση των κωλικών τις έχετε διαβάσει! Χρειάζεστε πρακτική και ουσιαστική βοήθεια: να αναλάβουν βάρδια για δύο ώρες, ώστε να μπορέσετε εσείς να ασχοληθείτε με κάτι άλλο στο σπίτι ή να βγείτε.
11. Μη διστάζετε να «εγκαταλείψετε» το μωρό για λίγη ώρα σε «ξένα χέρια» για να κάνετε κάτι που σας ευχαριστεί ή σας ξεκουράζει. Και μη θεωρείτε ότι ο χρόνος σας ανήκει όλος στη φροντίδα του μωρού. Ανήκει και σ' εσάς! ?

Η φίμωση

Η φίμωση είναι το στένωμα της δερματικής πτυχής που βρίσκεται στην άκρη του πέους (ακροποσθίας), έτσι ώστε να μην μπορεί να αποκαλύπτεται η βάλανος του πέους. Είναι μια κατάσταση πολύ συχνή στα παιδιά, αλλά σπάνια παθολογική: κατά τη γέννηση τα περισσότερα νεογνά έχουν φίμωση, στην ηλικία περίπου των 3 ετών το ποσοστό φθάνει στο 5% και στην ηλικία των 17 ετών είναι γύρω στο 1%. Η αληθής φίμωση, αυτή που επιμένει και χρειάζεται χειρουργική παρέμβαση (περιτομή), στα νεογνά οφείλεται στην κακή διάπλαση του δέρματος της άκρης του πέους (συγγενής ανωμαλία), ενώ στους ενηλίκους οφείλεται σε διάφορες μολύνσεις ή τραυματισμούς της περιοχής (επίκτητη φίμωση).

Η φίμωση στα βρέφη υ¬πάρχει από τη γέννη¬ση τους. Όταν το παι¬δί δημιουργείται στη μήτρα της μητέρας, η ακροποσθία σχημα¬τίζεται ξεχωριστά από τη βάλα¬νο. Στην αρχή οι δύο επιφάνει¬ες (βάλανος και ακροποσθία) είναι ενωμένες και αποχωρίζο¬νται αργότερα.
Μεταξύ των δύο επιφανειών βαλάνου και ακροποσθίας υ¬πάρχει ένα παχύρρευστο υγρό που λέγεται σμήγμα. Στα βρέ¬φη το σμήγμα παράγεται από το ξεφλούδισμα των επιθηλια¬κών κυττάρων, ενώ στους εφήβους το σμήγμα παράγεται από τους σμηγματογόνους αδένες. Tο σμήγμα προστατεύει και λι¬παίνει τη βάλανο.
Δεν πρέπει να γίνεται βίαια αποκόλληση της ακροποσθίας από τη βάλανο πριν από την ηλι¬κία των 2,5-3 ετών, γιατί υπάρχει κίνδυνος να γίνουν κακώσεις (ρήξεις) και μολύνσεις στην πε¬ριοχή, με αποτέλεσμα να δημι¬ουργηθεί αληθινή φίμωση.
Η αποκόλληση της ακροπο¬σθίας από τη βάλανο γίνεται, αν χρειασθεί, μετά την ηλικία των 2-3 ετών μόνο από ειδικό γιατρό (παιδοχειρουργό).

Προσοχή! Οι σχολαστικές μητέρες που επιμένουν να αφαιρούν στα αγοράκια το σμήγμα μεταξύ βαλάνου και ακροποσθίας αφαιρούν μια προστατευτική ουσία. Ναι! Είναι μια περίπτωση που η πολλή καθαριότητα βλάπτει!
Οι παιδίατροι γνωρίζουν ότι οι γονείς έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία για τα γεννητικά όργανα των παιδιών και άγχονται για οτιδήποτε υποψιαστούν ότι δεν είναι φυσιολο¬γικό και για οτιδήποτε φαντάζονται ότι πιθανώς δεν θα εξελιχθεί φυσιολογικά. Με πρόθεση να «γιατρέψουν» τη φίμωση των νεογνών και να αποφύγουν μελλοντική χειρουργική επέμβαση, κάνουν «μασάζ» στο πέος του μωρού, προσπαθούν να απο¬καλύψουν τη βάλανο τραβώντας προς τα πίσω την ακροποσθία. Είναι μια παραδο¬σιακή πρακτική που περνάει φαίνεται από γενιά σε γενιά (παλιότερα ίσως το συνι¬στούσαν και οι παιδίατροι).
Συμπέρασμα: όσο λιγότερο αγγίζετε εσείς την περιοχή του πέους, τόσο το καλύτε¬ρο για το παιδί. Αν παρατηρήσετε κάτι που σας φαίνεται περίεργο, φί¬μωση, φούσκωμα, σταγονοειδή ροή των ούρων, ρωτήστε τον παιδίατρο τι πρέπει να γίνει. Μην κάνετε με δική σας πρωτοβουλία τίποτε!


Η φίμωση στα παιδιά μπορεί να δημιουργήσει ορισμένες επιπλοκές: την επίσχεση των ούρων, τη βαλανοποσθίτιδα και την παραφιμωση.

1. Επίσχεση ούρων. Λόγω της στέ¬νωσης παρεμποδίζεται η ούρηση και το παιδί ουρεί σταγόνα σταγόνα (σταγονοειδής ούρηση). Σε ορισμένες περιπτώσεις η ακροποσθία φουσκώνει σαν μπαλόνι κατά την ούρηση λόγω της στένωσης. Τότε, αν δεν αντιμετωπισθεί η φίμωση, τα ούρα μένουν στις ουροφόρες οδούς (κύστη, ουρητήρες, νεφρά) και προκα¬λούν διάταση (υδρονέφρωση).

2. Βαλανοποσθίτιδα. Πρόκειται για μόλυνση από μικρόβια. Τα διάφορα μι¬κρόβια σε συνδυασμό με τα ούρα προκα¬λούν διαβρώσεις στη βάλανο, με αποτέλεσμα τη διόγκωση του πέους, τη φα¬γούρα, το κάψιμο και τη δυσκολία στην ούρηση.

3. Παραφιμωση. Παρουσιάζεται σε περιπτώσεις που υπάρχει «ατελής φίμω¬ση». Συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια της στύσης. Η ακροποσθία περισφίγγει σαν θηλιά τη βάλανο που έχει διογκωθεί από την υπεραιμία. Λόγω του «στραγγα¬λισμού» διακόπτεται η ροή του αίματος και παρουσιάζεται οίδημα (φούσκωμα) και μελανό χρώμα της ακροποσθίας. Όσο περνά ο χρόνος το οίδημα γίνεται εντο¬νότερο και ο άρρωστος αισθάνεται δυνα¬τούς πόνους στο πέος. Η παραφιμωση απαιτεί επείγουσα χειρουργική αντιμετώ¬πιση. Η «ανάταξη» γίνεται με ειδικό χει¬ρισμό ή με χειρουργική τομή στη ραχιαία επιφάνεια του πέους, οπότε απελευθε¬ρώνεται η βάλανος.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

www.paidiatros.gr
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

-Επίδεσμοι ελαστικοί πλάτους 12 εκ. μ.
-Επίδεσμοι από γάζα πλάτους 10 εκ. μ.
-Επίδεσμοι τρίγωνοι
-Αποστειρωμένη γάζα σε πακέτα
-Μπαμπάκι των 250 γρ.
-Λευκοπλάστης πλάτους 8 εκ. σε καρουλάκι
-Κομμάτια λευκοπλάστη με γάζα αποστειρωμένη (διάφορα μεγέθη)
-Παραμάνες μεγάλες
-Σπάτουλες γλώσσας πλαστικές ή ξύλινες
-Νάρθηκες ξύλινοι ή συρμάτινοι μήκους 45 εκ. και πλάτους 10εκ.
-Ψαλίδια μικρά
-Ποτηράκια χάρτινα ή πλαστικά
-Σαπούνι τουαλέτας
-Χαρτί περιτυλίγματος σε κόλλες
-Λαδόχαρτο σε κόλλες
-Ασπιρίνη σε χάπια
-Betadine
-Χάπια άνθρακα (καρβουνάκια) σε κουτιά
-Σιρόπι ιπεκακουάνας (2 μπουκάλια) (σαν εμετικό)
-Αλοιφή αντιϊσταμινική σε σωληνάρια (για τσιμπήματα εντόμων ή εξανθήματα)
-Απλό κολλύριο (τεχνητά δάκρυα).

Αν υπάρχει στην οικογένεια διαβητικός, καρδιοπαθής, υπερτασικός ή άλλος χρόνιος ασθενής, το φαρμακείο πρέπει να έχει ανάλογα φάρμακα για μια τουλάχιστο εβδομάδα.

Τρίτη, Οκτωβρίου 25, 2005

Φάρμακα

ΦΑΡΜΑΚΑ

Losec (ομεπραζόλη)=0,7-1mg/Kg/D:2

Zantac (ρανιτιδίνη) = 5-6mg/Kg/D:2

Maalox = 0,5ml/Kg/D:3 (για 1 μήνα) ενδιάμεσα στα γεύματα

Epadoren = o,15ml/Kg * 3 μετά το γεύμα

Cirloton (δομπεριδόνη) = 0,1-0,2ml * 2-3/24h

Hidrasec (Racecadotril) = 1,5mg/Kg*3/24h * 7d για ιογενή διάρροια

Δευτέρα, Οκτωβρίου 24, 2005

Αλφισμός

ΑΛΦΙΣΜΟΣ.



Η διαταραχή αυτή οφείλεται οε βλάβες στη βιοσύνθεση και την κατανομή της μελανίνης. Η μελανίνη ουντίδεται στα μελανοκύτταρα, από την τυροσίνη μέσω ενός οργανιδίου συνδεμένου με την κυτταρική μεμβράνη, που ονομάζεται μελανό σωμάτιο. Η τυροσίνη δημιουργείται στο δέρμα από την φαινυλαλανίνη μέσω της δράσης της υδροξυλάσης της φαινυλαλανίνης και του επικουρικού παράγοντα της, της τετραϋδροβιοπτερίνης (BEU). Απ' ότι φαίνεται, η BIHU είναι ένας ρυθμιοτικός-περιοριστικός παράγοντας της σύνδεσης μελανίνης, επειδή στο αποχρωματισμένο δέρμα ασθενών που πάσχουν από λεύκη παρατηρείται πολύ χαμηλή δραστηριότητα της καρβινολαμινικής δεϋδράσης, δηλαδή του ενζύμου που είναι απαραίτητο για την επανασύνδεση ΒΗ4 Η τυροσίνη μεταφέρεται στα μελανοσωμάτια, όπου μεταβολίζεται σε ντόπα και ντοπακινολόνη μέσω της δράσης ενός ενζύμου, της τυροσινάσης . Η ντοπακινόνη στη συνέχεια είτε αντιδρά με κυστεΐνη για το σχηματισμό φαιομελανίνης, μιας κίτρινοκόκκινης χρωστικής, είτε περνά από διάφορα μη ενζυμικά στάδια και τουλάχιστον ένα ενζυμικό στάδιο, προς σχηματισμό ευμελανίνης με καφέ-μαύρο χρώμα. Ο αλφισμός (συνολικά όλοι οι τύποι) έχει επίπτωση, παγκοσμίως, 1:20.000.Οι κλινικές εκδηλώσεις που είναι κοινές σε όλες σχεδόν τις μορφές περιλαμβάνουν αποχρωματισμό του δέρματος, της ίριδας και του αμφιβληστροειδούς. Συνήδη ευρήματα από τους οφθαλμούς είναι ο νυσταγμός, ο στραβισμός, η φωτοφοβία, η μειωμένη οπτική οξύτητα και η παρουσία ερυθρής αντανάκλασης στο βυθό του οφθαλμού. Η διόφδαλμη όραση λείπει λόγω μιας βλάβης κατά τη διασταύρωση των οπτικών ινών, κατά την οποία όλες οι ίνες του οπτικού νεύρου, από το ένα μάτι περνούν εξ ολοκλήρου οτην άλλη πλευρά στο ύψος του οπτικού χιάσματος. Στις βαρύτερες μορφές του, οι δυο κυριότερες επιπλοκές του αλφισμού είναι η τύφλωση και η εμφάνιση καρκινωμάτων του δέρματος.Έχουν αναγνωρισθεί πολλές μορφές αλφισμού. Όμως, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες των γονιδιακών μεταλλάξεων σε προσβεβλημένους ασθενείς, αρκετές από τις φαινομενικά ξεχωριστές κλινικές μορφές αλφισμού, μπορεί να οφείλονται στην ίδια γονιδιακή ανωμαλία.

ΟφΘαλμαδερματικός (γενικευμένος} αλφισμός. Έχουν αναγνωρισθεί δύο κύριοι τύποι αυτής της νόσου: ο τυροσινάση αρνητικός (τύπος Ι) και ο τυροσινάση Θετικός (τύπος II). Η ταξινόμηση βασίζεται οτην ικανότητα του βολβού, μιας ξεριζωμένης τρίχας, να παράγει χρωστική (μελανίνη) όταν επωάζεται με χυροσίνη.
Ο τυροσινάση αρνητικός αλφισμός (τύπος Ι) είναι η δεύτερη συχνότερη μετά τον τυροσινάση Θετικό (τύπος II) και η πιο βαριά μορφή του γενικευμένου αλψισμού. Πρόκειται για μια κατάοταση που κληρονομείται με τον υπολειπόμενο αυτοσωματικό χαρακτήρα και οφείλεται σε ανεπάρκεια του ενζύμου τυροσινάση. Το γονίδιο αυτού του ενζύμου έχει χαρτογραφηθεί στον μακρύ βραχίονα του χρωμοσώματος 11. Έχει αποδειχθεί ότι αυτή η μορφή αλφισμού προκαλείται από μια πλειάδα διαφορετικών μεταλλάξεων. Μία ηπιότερη μορφή αυτής της κατάστασης, που παρατηρείται κυρίως σε οικογένειες Amish (τύπος IB) είναι σήμερα γνωστό ότι προκαλείται από μεταλλάξεις σε άλλες περιοχές του ίδιου γονιδίου. Στην πραγματικότητα, μερικοί από τους ασθενείς που θεωρήθηκε ότι έπασχαν από τυροσινάση θετικό αλφισμό, βρέθηκε ότι είχαν υποστεί κάποια μετάλλαξη στο γονίδιο που κωδικοποιεί για την τυροσινάση.
Ο τυροσινάση θετικός (τύπος II) αλφιομος είναι ο συχνότερος τύπος γενικευμένου αλφισμού και κληρονομείται με τον αυτοσωματικό υπολειπόμενο χαρακτήρα. Το γονίδιο εντοπίζεται οτο μακρύ βραχίονα του χρωμοσώματος 15. Περίπου το 1% των ασθενών που πάσχουν από σύνδρομο Prader-Willi και σύνδρομο Αηgelman και παρουσιάζουν γονιδιακή διαγραφή στο χρωμόσωμα 15, εμφανίζουν αυτή την μορφή αλφισμού. Εικάζεται ότι το γονιδιακό παράγωγο ενέχεται στην μεταφορά της τυροσίνης διαμέσου της μεμβράνης του μελανοσωματίου. Έχουν αναγνωρισθεί αρκετές διαφορετικές μεταλλάξεις του γονιδίου, οτους προσβεβλημένους ασθενείς. Αλλοι κλινικοί τύποι αλφισμού που θεωρούνταν παλαιότερα, ότι οφείλονταν σε διαφορετικά αίτια απ' αυτά του τύπου II, μπορεί επίσης να οφείλονται σε μεταλλάξεις αυτού του γονιδίου. Παραδείγματος χά¬ριν, ένας ασθενής με αυτοσωματικά υπολειπόμενο κληρονομούμενο οφθαλμικό αλφισμό, αποδείχθηκε ότι έφερε μετάλλαξη οτο προαναφερθέν γονίδιο.
Το σύνδρομο Chediak-Higashi είναι μια τυροσινάση-θετική μορφή του μερικού αλφισμού στην οποία υπάρχουν ανώμαλα κοκκία στα λεμφοκύτταρα και σε άλλα κύτταρα καθώς και μια ευαισθησία σε λοιμώξεις . Οι ασθενείς που επιζούν πέραν της παιδικής ηλικίας μπορεί να αναπτύξουν θανατηφόρο λεμφοζιδιακή κακοήθεια. Οι ασθενείς αυτοί έχουν μειωμένο αριθμό μελανοσωματίων, τα οποία είναι ανώμαλα μεγάλα (μακρομελανοσωμάτια).
Το σύνδρομο Hermansky-Pudlak είναι μία τυροσινάση-θετική μορφή του γενικευμένου αλφισμού που σχετίζεται με δυσλειτουργία των αιμοπεταλίων λόγω της έλλειψης κάποιων σωματιδίων από το κυτταρόπλασμα των αιμοπεταλίων, καθώς και με εναπόθεση κηροειδών σε διαφόρους ιστούς. Ο βαθμός του αλφισμού στους ασθενείς αυτούς ποικίλλει. Αποτελεί την τρίτη, οε σειρά συχνότητας, αιτία αλφισμού και εμφανίζει το μεγαλύτερο επιπολασμό της στο Πόρτο-Ρίκο. Σε όλους τους ασθενείς εμφανίζονται αιμορραγική διάθεση και παράταση του χρόνου ροής. Η νόσος από εναπόθεση κηροειδών εμφανίζεται με πνευμονική ίνωση και νεφρική ανεπάρκεια γύρω στην τέταρτη με πέμπτη δεκαετία της ζωής.
Στον οφδαλμοδερματικό αλφισμό περιλαμβάνονται επίσης ο αλφιομος platinum (με δέρμα εν είδει λευκό-χρυσού;), ο αλφισμός με ελάχιστη χρωστική, ο καστανο-κόκκινος αλφισμός και αυτοσωματικός επικρατής αλφισμός. Οι γονιδιακές μεταλλάξεις σε αυτές τις μορφές αλφισμού δεν έχουν διασαφηνισθεί πλήρως, ακόμη.
Οφθαλμικός αλφισμός.
Στους ασθενείς αυτούς ο αλφισμός περιορίζεται στα μάτια (ίριδα και αμφιβληστροειδής). Συνήθη ευρήματα σε όλους τους ασθενείς είναι ο νυσταγμός, η μειωμένη οπτική οξύτητα και η φωτοφοβία. Το χρώμα του δέρματος και των μαλλιών είναι στα φυσιολογικά πλαίσια αλλά είναι συνήθως λί¬γο πιο ανοικτό απ' αυτό των μη προσβεβλημένων αδελφών' τα μάτια είναι συνήθως ανοιχτό γαλάζιο προς α¬νοιχτό πράσινο. Η δοκιμασία τυροσινάσης για τις ρίζες των τριχών είναι θετική σε όλους τους ασθενείς. Έχουν αναγνωρισθεί τέσσερις μορφές της νόσου αυτής, οι ποίες διαχωρίζονται βάσει του τρόπου κληρονόμησης και των επιπλέον διαταραχών. Ο οφθαλμικός αλφισμός του Nettleship-Falls και ο οφθαλμικός αλφιομος με νευροαισθητήριο βαρυκοΐα κληρονομούνται ως φυλοσύνδετοι χαρακτήρες. Στις μορφές αυτές μόνο οι άρρενες ετεροζυγώτες φορείς εμφανίζουν το πλήρες σύνδρομο. Σε μερικούς θήλεις ετεροζυγώτες φορείς μπο¬ρεί να εμφανισθεί ανώμαλος χρωματισμός του οφθαλμού.
Ο αυτοσωματικός υπολειπόμενος οφθαλμικός αλφισμός πιθανότατα, αντιπροσωπεύει μια ήπια παραλλαγή του γενικευμένου αλφισμού τύπου II (βλ. παραπάνω). Η τέταρτη μορφή της νόσου είναι ο αυτοσωματικός επικρατής οφθαλμικός αλφισμός με πολλαπλές εφηλίδες και κώφωση.
Μερικός αλφισμός (μελανά στίγματα).
Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από εντοπισμένες περιοχές του δέρματος και του τριχωτού στις οποίες λείπει η χρωστική και κληρονομείται με το σωματικό επικρατή χαρακτήρα. Σε μερικές περιπτώσεις η μοναδική εκδήλωση μπορεί να είναι μια λευκή τούφα τριχών σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος.

Κυριακή, Οκτωβρίου 23, 2005

εμβόλιο γρίπης

Εμβόλιο γρίπης 2005-06


The Food and Drug Administration's Vaccines and Related Biological Products Advisory Committee has recommended that the 2005-06 trivalent influenza vaccine for the United States contain:
A/New Caledonia/20/99-like (H1N1),
A/California/7/2004-like (H3N2), and
B/Shanghai/361/2002-like viruses.
This recommendation was based on antigenic analyses of recently isolated influenza viruses, epidemiologic data, and post-vaccination serologic studies in humans.



Οι ενδείξεις χορήγησης του εμβολίου για τα παιδιά συνοψίζονται ως εξής:
Α) Ομάδες υψηλού κινδύνου (χρόνια νοσήματα πνευμόνων, άσθμα, διαβήτης, νεφρική δυσλειτουργία, αιμοσφαιρινοπάθειες, ανοσοκατεσταλμένα άτομα, καρδιαγγειακά νοσήματα, παιδιά που λαμβάνουν χρονίως ασπιρίνη).
Β) Φυσιολογικά άτομα

Γυναίκες που θα είναι έγκυες κατά τους χειμερινούς μήνες, διότι η νόσηση μίας εγκύου οδηγεί κατά κανόνα σε εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Παιδιά ηλικίας 6-24 μηνών, διότι σε περίπτωση νόσησης η εισαγωγή τους σε νοσοκομείο για νοσηλεία κυμαίνεται σε 3-4 εισαγωγές/1.000 νοσούντα παιδιά, δηλαδή είναι της ίδιας αναλογίας με τα ηλικιωμένα άτομα ηλικίας ?65 ετών. Στα παιδιά ηλικίας 2-18 ετών, η πιθανότητα εισαγωγής σε περίπτωση νόσησης κυμαίνεται στο 1/10 των βρεφών (3-4 εισαγωγές/10.000 νοσούντες).
Άτομα υγιή, ανεξαρτήτως ηλικίας, που συμβιούν με βρέφη 0-6 μηνών (π.χ. γονείς του μωρού, θείοι κ.ά. που ζουν στο ίδιο σπίτι), διότι η πιθανότητα μόλυνσης του μωρού είναι μεγάλη και, συνεπώς, η εισαγωγή του στο νοσοκομείο.
Γιατροί, νοσηλευτές και άτομα ηλικίας 50-64 ετών και, φυσικά, άτομα ηλικίας >65 ετών.
Σε παιδιά ηλικίας έως 9 ετών, το εμβόλιο της γρίπης χορηγείται σε δύο δόσεις με μεσοδιάστημα ενός μηνός, εφόσον χρησιμοποιείται για ανοσοποίηση του ατόμου για πρώτη φορά. Σε περίπτωση που χορηγείται σε μία δόση την πρώτη φορά, τότε δεν προστατεύει τον χρόνο αυτό. Σε περίπτωση, όμως, που κάποια στιγμή έχουν χορηγηθεί δύο δόσεις ή μία, τότε τον επόμενο χρόνο χορηγείται μόνο μία δόση και όχι δύο.

Στα παιδιά μέχρι την ηλικία των 3 ετών, κάθε δόση είναι η μισή του ενηλίκου. Μετά την ηλικία των 3 ετών χορηγείται η δόση των ενηλίκων.

.

εμβόλιο Ανεμευλογιάς

Γειά σας και συγχαρητήρια για την πολύ χρήσιμη ιστοσελίδα σας.
Πρόσφατα ο Πιαδίατρος μου μου συνέστησε να κάνω στο γιό μου(4 χρονών) τό εμβόλιο της ανεμοβλογιάς,
αλλά εγώ διατάζω λόγο του θανατηφόρου περιστατικού που ειχε γινει πριν κανα χρόνο περίπου σε ένα παιδί που το έκανε.
Ολοι οι συγγενεις και οι φιλοι μου λένε να μην τό κάνω ενώ ο Παιδίατρος με διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος.
Ποια είναι η γνώμη σας?

Με εκτίμηση ΤΓ

Απάντηση.
1.Το εμβόλιο της ανεμοβλογιάς είναι απόλυτα ασφαλές (σε άλλη περίπτωση δεν έπρεπε να του χορηγηθεί η άδεια κυκλοφορίας του).
2.Το προαναφερόμενο περιστατικό τελικά αποδόθηκε σε άλλο αίτιο

Ευχαριστώ για την ερώτησή σας
Μάριος Ανδρέου
Παιδάτρος

εμβόλιο Hexavac

Αγαπητέ κ.Ανδρέου,

Είμαι μία μητέρα δύο παιδιών 2,5χρ και 6 μηνών.

Ο εμβολιασμός του δεύτερου παιδιού μου ξεκίνησε με το Hexavac και μάλιστα κάναμε ήδη τις δύο δόσεις πρίν βγεί η ανακοίνωση ότι αναστέλεται η κυκλοφορία του.

Στην περίπτωση αυτή πώς συνεχίζεται ο εμβολιασμός, υπάρχει κάποια ανακοίνωση;

Ο κάθε γιατρός που ρωτάω μου λέει διαφορετικά πράγματα!

Άλλος ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε εκ νέου τον εμβολιασμό σαν να μην τον είχε κάν αρχίσει (με tetravac), άλλος να κάνουμε την τρίτη δόση με infarixhexa και μετά έλεγχος ανοσοποίησης για ηπατίτιδα.

Σας παρακαλώ ενημερώστε με ή παραπέμψτε με στο αντίστοιχο link με την ανακοίνωση.

Με εκτίμηση,

Σάββατο, Οκτωβρίου 22, 2005

πείτε μας για τη γρίπη των πτηνών..


Τετάρτη, Οκτώβριος 19, 2005

Η δημοσκόπηση των πτηνών

-Τι προτιμάς, να πεθάνεις από τη γρίπη ή να σε σφάξουν για να σε φάνε;
-Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ.

Οποιαδήποτε γνώμη για το site www.paidiatros.gr

Ανώνυμη τοποθέτηση

Ποιά είναι η γνώμη σας για την Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία

Ανώνυμη τοποθέτηση (για Παιδιάτρους)